W ciepłym kocu nocy

W zimowym uścisku pogody

Przy ciepłym kocu pragniemy wygody

Kubek gorącej kawy

Przenosi ludzi do wakacyjnej wyprawy

Na szybie same obrazy

Bo mróz ma wiele twarzy

Na schodach ostatnie liście

Dziwią się uroczyście

Słońce ma kolor pomarańczowy

Gdy dzień budzi się nowy

Kora na drzewach poszukuje zieleni

Tylko człowiek odpowiednio się leni

Bo gdy mroźne dni przychodzą

Tylko okruszki lata je osłodzą

Lębork w wielkim locie

Lębork z lotu ptaka

Tworzy widokówki z lata

Lębork w zielonej odsłonie

Tworzy bukiety w wazonie

Lębork w uliczkach średniowiecza

Tworzy budowle jak dusza człowiecza

Lębork w aparacie fotografa

Tworzy nostalgię co jest jak żyrafa

Lębork w dłoni copywritera

Drzwi do treści codziennie otwiera

W porannym świetle dnia

W porannym świetle mgły

Do drzew  idziesz Ty

Bo czas na sen taki krótki

Bo nie ma wakacyjnej łódki

Gdy jednak rosa na trawie się układa

Uśmiech ubrać Ci wypada

Dzień jak dobre Objawianie

Pozostaje w ludzkiej ocenie

Zakładam kalosze ubieram czapkę  

Podjadam deser na dokładkę

Wiruję na każdym stopniu tej ziemi

Kto to wszystko z nami doceni

Tylko przyroda w codziennym trudzie

 Podkreśla zawsze że nie poddasz się nudzie